Nic na tym świecie nie ubogaca tak jak rozmowa i poznanie człowieka.
Możecie mi wierzyć lub nie. To, co jest największym cudem tego świata, jest w drugim człowieku. To coś więcej niż oceany, góry, lądy, tajga czy tropiki, wiosenne słońce,śnieg w wigilię, ciepłe krople deszczu latem, ptaki na niebie, wieloryby w oceanie. To coś jest w człowieku. Dzisiaj spadło to na mnie nagle, i otworzyło szeroko oczy. I tak samo jak ogromne zło między nami istnieje ogromne dobro, z mocno zarysowaną granicą między jednym a drugim.
8 komentarzy:
Mądrze prawisz! Cieszę się, że spotkał Ciebie dobry wieczór.
Był dobry, ale trudny i smutny jednocześnie.
To co trudne jest niejednokrotnie bardziej wartościowe, niż to co łatwe i przyjemne które nas spotyka…
Tak, rozmowy z ludźmi bywają nie łatwe. Bardzo często bowiem nie potrafimy wszystkiego powiedzieć drugiej osobie, w taki sposób jaki byśmy chcieli. To co powiemy, nie zawsze druga osoba jest w stanie usłyszeć. A to co usłyszy często nie potrafi właściwie zrozumieć… Czasami po takiej rozmowie-nieporozumień z drugą osobą, mamy ochotę spojrzeć jej głęboko w oczy i milcząco zapytać: „Czy mnie rozumiesz?”.
...bo słowa, czasem pozostają bezradne
Na Twoim blogu cisza... Cisza bywa czasami bardzo wymowna... Warto wsłuchiwać się w ciszę :)
ktoś kiedyś powiedział:
"Tylko w nieskończonej, ciszy można zacząć słyszeć. Tylko tam, gdzie nie ma słów, można zacząć widzieć"
WIELKA CISZA
Prześlij komentarz