Dzikie Gęsi

Nie musisz być dobra.
Nie musisz iść na kolanach sto mil przez pustynię, pokutując.
Wystarczy, że pozwolisz zwierzątku swojego ciała kochać, co pokochało.
Mów mi o twojej rozpaczy, ja opowiem moją.
A tymczasem dalej trwa świat.
Dalej słońce  i przezroczyste kamyki deszczu suną przez krajobrazy,
nad łąki i głębokie drzewa,
nad góry i rzeki.
Znów dzikie gęsi, wysoko w czystym błękicie,
lecą z  powrotem do domu.
Kimkolwiek jesteś, choćbyś była bardzo samotna,
świat ofiarowuje się twojej wyobraźni,
woła do ciebie jak dzikie gęsi, cierpko, pobudzająco,
coraz to oznajmiając, gdzie jest twoje miejsce
w rodzinie ziemskich rzeczy.

Tłumaczył: Czesław Miłosz